بررسی وضعیت شنوایی لوکوموتیورانان راه آهن یزد در سال ۱۳۹۰

مقدمه: کاهش شنوایی ناشی از سر و صدا یک کاهش شنوایی حسی- عصبی است که در اثر مواجهه با سطوح بالای صدا ایجاد می شود. از آنجایی که لکوموتیورانان در مواجهه با سطوح بالای صدا هستند و استفاده از وسایل حفاظت شنوایی برای آنان نسبتاً سخت است و نیز اینکه لکوموتیورانان نیاز به شنیدن ارتباطات رادیویی دارند، این مطالعه به بررسی وضعیت شنوایی لکوموتیورانان راه آهن یزد پرداخته است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی – تحلیلی، روی 153 لکوموتیوران انجام شد و نتایج با گروه کنترل که 148 نفر کارمند اداری بودند مقایسه شد. پس از انجام معاینه و آزمایش خون، آزمون شنوایی سنجی برای هر فرد انجام شد و داده ها با کمک نرم افزار spss ویرایش 18مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی لوکوموتیورانان و گروه کنترل به ترتیب 3/8±8/35 و 3/6±3/35 سال بود. شیوع کم شنوایی حسی عصبی در فرکانس های بالا در بین لوکوموتیورانان 3/21% (29 نفر) برآورد شد که به طور قابل توجهی بیشتر از گروه کنترل 5/1% (2 نفر) بود (001/0 p-value<). فراوانی n‏otch در فرکانس های بالا در لوکوموتیورانان در گوش راست 6/9% (13 نفر) و در گروه کنترل 9/2% (4 نفر) بود (02/0p-value<) و فراوانی notch در گوش چپ لکوموتیورانان 14% (19 نفر) و در گروه کنترل 7/3% (5 نفر) بود (003/0p-value<). در لوکوموتیورانان میانگین آستانه شنوایی در فرکانس های بالا در گوش چپ نسبت به گوش راست به طور قابل توجهی بالاتر بود(02/0p-value=). نتیجه گیری: سطح بالای صدا در کابین لوکوموتیورانان سبب افزایش میانگین آستانه های شنوایی در فرکانس های بالا به خصوص 6000 هرتز شده است. همچنین نتایج نشان می دهد که در مواجهه با صدا گوش چپ حساسیت بیشتری نسبت به گوش راست دارد.